Ο Τετραγράμματος Ζωδιακός

Μια καβαλιστική θέαση του Ζωδιακού

Σύμφωνα με το Ζοχάρ (αλλά και με άλλα εβραϊκά εσωτερικά κείμενα) ένα από τα ονόματα της θεότητας είναι το τετραγράμματο YHIH. Αυτό, αλλά και άλλα θεία ονόματα, αποκτούν  στον εβραϊκό εσωτερισμό ιδιαίτερα νοήματα αποκαλύπτοντας μέσα από τα γράμματά τους, φόρμουλες και δομές που περιγράφουν την κρυφή φύση του κόσμου. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη φόρμουλα ΥΗΙΗ για να αποκωδικοποιήσουμε τον συμβολισμό της εξέλιξης και της δημιουργίας μέσα από τον ζωδιακό κύκλο.

Ο ζωδιακός κύκλος μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα αποτύπωμα του ενεργειακού κέντρου που οι Θεοσοφιστές καλούν αιτιατό σώμα. Το αιτιατό σώμα (ή χρυσός λωτός) είναι το κεντρικό όργανο που ελέγχει και είναι υπεύθυνο για την εξέλιξη της συνείδησης. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα αιτιατό σώμα το οποίο βρίσκεται   στα ανώτερα πεδία του νοητικού σώματος και καλύπτει τις προσωπικές μας ανάγκες για εξέλιξη και χαρακτηρίζει  σηματοδοτώντας κάθε νέα ενσάρκωσή μας.

Ο αιτιατός αυτός λωτός έχει μια αρχετυπική διαμόρφωση που αντανακλά τις ατομικές μας ανάγκες εξέλιξης και μέσω αυτού διαμορφώνονται οι εμπειρίες μας μέσα στον κόσμο της πυκνής ύλης. Η εμπειρία δηλαδή της πραγματικότητας είναι η προβολή αυτής της δομής πάνω στην οθόνη του υλικού κόσμου. Αυτος είναι και ο λόγος που ως άτομα προσελκύουμε συγκεκριμένες εμπειρίες, οι οποίες είναι ακριβώς αυτές που εξελίσσουν την συνείδησή μας και σταδιακά τον βαθμό ελευθερίας μας από την ανάγκη των επανενσαρκώσεων.

Ο τροπικός ζωδιακός αντιπροσωπεύει ένα ενεργειακό πεδίο μέσα στο οποίο υπάρχει ολοκληρος ο πλανήτης και όλοι εμείς που ζούμε πάνω σε αυτόν. Ο τροπικός ζωδιακός  είναι η αποτύπωση της Ψυχής στην Υλη, ενώ οι οίκοι σε έναν αστρολογικό χάρτη είναι η απεικόνιση της σχέσης που έχει ο άνθρωπος ως Προσωπικότητα με αυτή την Ψυχή και ουσιαστικά ένας αστρολογικός  χάρτης απεικονίζει το παιχνίδι που γίνεται ανάμεσα σε κάτι εσωτερικό και κάτι εξωτερικό, απεικονίζει την επίδραση της ανθρώπινης Ψυχής πάνω στο όχημα της Προσωπικότητας.  Η εσωτερική αυτή δύναμη εκπροσωπείται από τον παρορμητικό, τον σταθερό και τον μεταβλητό σταυρό και η εξωτερική δύναμη εκπροσωπείται από τις τέσσερις κατευθύνσεις (Ανατολή, Δύση, Πάνω και Κάτω) που αντιστοιχούν στους τέσσερις γωνιακούς οίκους ενός αστρολογικού χάρτη (Ωροσκόπος, Κατερχόμενο, Μεσουράνημα και Υπόγειο αντίστοιχα).Μπορούμε να εφαρμόσουμε τη φόρμουλα YHIH στα παραπάνω δημιουργώντας τις παρακάτω αντιστοιχίες:

         Εσωτερική Δύναμη (Ψυχή)                                                     

Γράμμα	Σταυρός	Πρόσωπο	Αρχή
Υ	Παρορμητικός	Πατέρας	Ψυχή/Πνεύμα
Η	Μεταβλητός	Μητέρα	Μορφή
Ι	Σταθερός	Υιός	Συνείδηση

                                              

Εξωτερική Δύναμη (Προσωπικότητα)

Γράμμα	Κατεύθυνση	Τύπος Προσωπικότητας	Στοιχείο
Υ	Ανατολή	Πατέρας	Φωτιά
Η	Δύση	Μητέρα	Νερό
Ι	Πάνω	Υιος	Αέρας
Η	Κάτω	Κόρη	Γη

Τα τέσσερα πρόσωπα αντιστοιχούν στις τέσσερις  βασικές λειτουργίες που έχουν τα συγκεκριμένα  γράμματα.

Ο Πατέρας (Υ)

Ο Πατέρας προσωποποιεί την Μονάδα ή το πνευματικό κομμάτι του ανθρώπινου όντος. Η Μονάδα είναι η θεία έκφραση της Θέλησης και ασχολείται με την εκπλήρωση του θεϊκού σκοπού. Στην εγκόσμια ανθρώπινη ζωή αυτή η αρχή βιώνεται με ασυνείδητους τρόπους και συχνά ως μια εξωτερική, ισχυρή δύναμη που επιδρά,  κινητοποιεί, ελέγχει ή και αντιτίθεται ή εμποδίζει. Αυτοί οι τρόποι των εξωτερικών εκδηλώσεων της αρχής του Πατέρα υπάρχουν για να μας βοηθήσουν να αποκτήσουμε πληρέστερη συνείδηση της λειτουργίας του εσωτερικά. Η κατεύθυνση του Πατέρα είναι η Ανατολή. Ο ανατολικός ορίζοντας συνδέεται με την αρχική, πρώτη εμφάνιση του φωτός και επομένως με τις αρχές της Δημιουργίας.  Ο Ήλιος που ανατέλλει συμβολίζει τον σπόρο του Πατέρα που εισέρχεται στο πεδίο της Συνείδησης. Αυτή η θεϊκή δημιουργική παρόρμηση κινείται προς τα δυτικά..

Η Μητέρα (Η)

Η αρχή της Μητέρας είναι το θηλυκό συμπλήρωμα του Πατέρα και εκπροσωπεί την αντικειμενοποιήση του υλικού σύμπαντος καθώς επίσης και την ενεργό, ευφυή μήτρα που κρύβεται πίσω από αυτό.  Η Μεγάλη Μητέρα περιλαμβάνει και ενσωματώνει τα πάντα και εκπροσωπεί την αρχή που δημιουργεί τις Μορφές στο Σύμπαν. Συμβολίζει, εσωτερικά, το θηλυκό στοιχείο στον άνθρωπο ενώ εξωτερικά, όλες τις φυσικές δομές που περιέχουν και υποστηρίζουν τον άνθρωπο ατομικά και συλλογικά.  Αυτές οι δομές σχηματίζονται από φυσικό, αστρικό και ψυχικό υλικό. Κατεύθυνση της είναι η Δύση. Ο δυτικός ορίζοντας είναι το σημείο όπου ο Ήλιος δύει και συμβολίζει το σκοτάδι που καταπίνει το φως. Η Δύση συμβολίζει τη σκοτεινή αλλά γεμάτη ζωή μήτρα προς την οποία κατευθύνεται ο σπόρος του Πατέρα. Η Μητέρα είναι το απόλυτο αντικείμενο του πόθου του Πατέρα και είναι γεμάτη με δυναμικό από το οποίο αντλεί ο Πατέρας για τη Δημιουργία του.

Ο Υιός (Ι)

Ο Υιός προσωποποιεί την ανθρώπινη ψυχή και εκπροσωπεί τον Πατέρα σε κάποια πεδία του σύμπαντος. Η ανθρώπινη ψυχή μεταφέρει μέσα της τον "γενετικό σπόρο" του Πατέρα. Ο ρόλος του Υιού σχετίζεται με την Δημιουργία, αλλά έχει να κάνει και με την Εξέλιξη, μιας και η ανθρώπινη ψυχή πρέπει να εκπαιδεύσει το όχημά της (προσωπικότητα) ώστε αυτό να αντιδρά συνειδητά, με αφοσίωση και αποτελεσματικά. Η κατεύθυνση που αποδίδεται στον Υιό είναι Πάνω (η θέση του Ηλίου όταν μεσουρανεί) και συμβολίζει τον μέγιστο βαθμό συνείδησης της ψυχής.

Η Κόρη (δεύτερο Η)

Η Κόρη αντιπροσωπεύει το όχημα της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η βασική σύνθεση της προσωπικότητας προέρχεται από την ουσία της Μητέρας και τα ρούχα της είναι φτιαγμένα από τα εξωτερικά ενδύματα της Μητέρας. Αυτό σημαίνει ότι η Προσωπικότητα-Κόρη υπάρχει μόνο μέσα στα τρία χαμηλότερα επίπεδα του σύμπαντος. Γι αυτόν τον λόγο όμως είναι και το μέσον που είναι απαραίτητο για να εκδηλωθεί η δημιουργία στον υλικό μας κόσμο. Και όσο περισσότερο η Κόρη εξελίσσεται τόσο πιο δραστήρια γίνεται η δημιουργία. Η κατεύθυνση που αποδίδεται στην Κόρη είναι Κάτω, δηλαδή κάτω από τον ορίζοντα, εκεί που βρίσκεται το πιο σκοτεινό σκοτάδι. Αυτό το μέρος είναι συμβολικό για την πλήρη απουσία της ψυχικής συνείδηση.  Η Κόρη αισθάνεται αποκομμένη από το φως της συνείδησης-ψυχής μέχρις ότου αποκαταστήσει την επαφή με το Υιό.

Συνδυάζοντας τα παραπάνω και προβάλλοντάς τα στον ζωδιακό προκύπτει ο παρακάτω πίνακας.

Γράμματα	Ζώδιο	Σχέση Προσώπων	Σχέση Εσωτερικής-Εξωτερικής Δύναμης
Υ-Υ	Κριός	Πατέρας-Πατέρας	Παρορμητικός-Ανατολή
Ι-Υ	Ταύρος	Υιός-Πατέρας	Σταθερός-Ανατολή
Η-Η	Δίδυμος	Μητέρα-Κόρη	Μεταβλητός-Κάτω
Υ-Η	Καρκίνος	Πατέρας-Κόρη	Παρορμητικός-Κάτω
Ι-Η	Λέων	Υιός-Κόρη	Σταθερός-Κάτω
Η-Η	Παρθένος	Μητέρα-Μητέρα	Μεταβλητός-Δύση
Υ-Η	Ζυγός	Πατέρας-Μητέρα	Παρορμητικός-Δύση
Ι-Η	Σκορπιός	Υιός-Μητέρα	Σταθερός-Δύση
Η-Ι	Τοξότης	Μητέρα-Υιός	Μεταβλητός-Πάνω
Υ-Ι	Αιγόκερως	Πατέρας-Υιός	Παρορμητικός-Πάνω
Ι-Ι	Υδροχόος	Υιός-Υιός	Σταθερός-Πάνω
Η-Υ	Ιχθύς	Μητέρα-Πατέρας	Μεταβλητός-Ανατολή

Αυτά τα επτά αρχετυπικά σύμβολα δημιουργούν μέσα από τον συνδυασμό τους τον ζωδιακό κύκλο (μαζί με την οικοθεσία, έτσι δηλαδή όπως βιώνεται ο ζωδιακός από τον ενσαρκωμένο άνθρωπο), με το πρώτο γράμμα να συμβολίζει τον ουράνιο σταυρό και την εσωτερική δύναμη που επηρεάζει και με το δεύτερο γράμμα να συμβολίζει την εξωτερική κατεύθυνση που παίρνει αυτή η εσωτερική δύναμη.

Κριός (ΥΥ)  

Η πρώτη εκτίναξη σπέρματος.  

Η παρόρμηση του Πατέρα να δημιουργήσει μέσα από την προέκταση της ίδιας του της Ουσίας. Η παρόρμηση αυτή καλύπτεται από πολλά πέπλα και επιβραδύνεται καθώς η Θέληση εισέρχεται στον μικρόκοσμο της Συνείδησης (Υιός) και της Ύλης (Κόρη). Η επιτυχία της γονιμοποίησης της Μητέρας από τον Πατέρα (άξονας Ανατολής-Δύσης) εξαρτάται από το αν θα ανοίξει το ενεργειακό κύκλωμα ανάμεσα στον Υιό και την Κόρη (άξονας Πάνω-Κάτω). Η πιθανή σύγκρουση σε αυτό το ζώδιο,  βρίσκεται μεταξύ της εσωτερικής και εξωτερικής εκδήλωσης της ίδιας δύναμης. Η όψη της Θέλησης και του Σκοπού υπερτονίζεται στον Κριό και χρειάζεται να βρεθούν και να αναγνωριστούν οι υψηλότεροι στόχοι και τα ανώτερα ιδανικά μας σε αυτό το ζώδιο, καθώς επίσης πρέπει να μάθουμε να εμπιστευόμαστε την εσωτερική θεία παρόρμηση για εκδήλωση και δημιουργία (η εσωτερική πλευρά του Πατέρα). Για να γίνει η ένωση με τον εσωτερικό πνευματικό Πατέρα (θέληση για δημιουργία-το πρώτο Υ)  πρέπει να ξεπεράσουμε την απατηλή αίγλη της εγκόσμιας εξουσίας  και της φυσικής δύναμης (το δεύτερο Υ).

Ταύρος (ΙΥ)  

Ο Υιός επικαλείται τον Πατέρα.

Η καρδιά ανοίγει για να δεχτεί την εισροή της Αγάπης και της Σοφίας του Πατέρα.  Το μάθημα στο πεδίο του Ταύρου είναι ο πραγματικός πλούτος να αναζητηθεί  εντός της ανθρώπινης ψυχής και σε αυτό το πεδίο μαθαίνουμε να εκτιμούμε την βασική αξία της δικής μας ψυχής. Αρχικά όμως, μας προσελκύει το σύστημα αξιών της εξωτερικής εκδήλωσης του Πατέρα (Υ) επειδή θεωρούμε ότι είναι μεγαλύτερης ισχύος.  Στην ανθρώπινη κοινωνία τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για παράδειγμα μάς λένε ποιες υλικές αξίες και αποκτήματα είναι επιθυμητά και ποια όχι...και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μιλάνε εκ μέρους ισχυρών εταιρειών (η εξωτερική εκδήλωση του Πατέρα-Υ).

Δίδυμος (ΗΗ)

Η Μητέρα θηλάζει την Κόρη με το γάλα της Γνώσης.

Η προσωπικότητα εξοικειώνεται με το φυσικό, αστρικό και νοητικό περιβάλλον από τις επιρροές που απευθύνονται στο υποσυνείδητο και τις ενορχηστρώσεις της μεγάλης Μητέρας. Ως εκ τούτου, στο πεδίο του Διδύμου η αντίληψη του εαυτού αλλά και των άλλων διευρύνεται και μέσω της μητέρας μαθαίνουμε τη σωστή σχέση μας με το περιβάλλον. Εδώ η επιρροή της μητέρας είναι αισθητή κυρίως μέσα στον κατώτερο νου του ανθρώπου.  Η ανθρώπινη προσωπικότητα (δεύτερο Η) είναι πολύ περιορισμένη στην ικανότητά της να καταλάβει το βαθύτερο νόημα και τον σκοπό των σχέσεών της με τα άλλα εγώ και με τον κόσμο γενικότερα (πρώτο H).  Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αντίληψή μας στο πεδίο του Διδύμου φιλτράρεται μέσα από το κατώτερο νοητικό σώμα που είναι γεμάτο με συναισθηματικά αλλοιωμένες και εσφαλμένες σκεπτομορφές. Αν πολωθούμε στο εξωτερικό, δεύτερο Η, τότε μας διακατέχουν οι προσωπικές μας προκαταλήψεις και αυταπάτες. Για να μπορέσουμε να συνδεθούμε συνειδητά με το εσωτερικό πρόσωπο της αρχής της Μητέρας χρειάζεται να επιλύσουμε πρώτα τις ψυχοσυναισθηματικές μας συγκρούσεις, να διαλύσουμε τις αυταπάτες και να ενσωματώσουμε τις σκεπτομορφές σε μια κατάσταση ολότητας, αλήθειας και αγάπης. Έτσι, μέσα από το πεδίο του Διδύμου μπορούμε να μεταφέρουμε την γνώση και την εμπειρία του κόσμου (εσωτερικό H) με έναν ισορροπημένο και αρμονικό τρόπο χρησιμοποιώντας ως μέσον το καθαρισμένο και φωτισμένο όχημα της προσωπικότητάς μας (εξωτερικό Η).

Καρκίνος (ΥΗ)

Ο Πατέρας διαπαιδαγωγεί την Κόρη. 

Η εσωτερική όψη του Πατέρα φανερώνει στην εξωτερική όψη της Προσωπικότητας την απατηλή φύση που υπάρχει στις εγωιστικές της επιθυμίες και στις υπερβολικές προσωπικές της ανάγκες και της μαθαίνει να αναγνωρίζει τις συναισθηματικές εξαρτήσεις και ανασφάλειες που έχουν τη ρίζα τους στον φόβο. Στο πεδίο του Καρκίνου, η εσωτερική αρχή του Πατέρα καλεί την προσωπικότητα να απελευθερωθεί η ίδια από τη φυλακή της ασφάλειας της ύλης και να μάθει να αντλεί ασφάλεια από μια εσωτερική πηγή δύναμης και εξουσίας (δηλαδή μέσα από το πρώτο Υ, την εσωτερική πατρική δύναμη) με αποτέλεσμα να αποκτήσει πραγματική ανεξαρτησία.  Ο Πατέρας-Υ συμβολίζει το κέντρο του κύκλου της ανθρώπινης συνείδησης ενώ η Κόρη-Η την ανθρώπινη προσωπικότητα-περιφέρεια του κύκλου, που περιστρέφεται γύρω από το κεντρικό σημείο. Αν στρέψουμε την προσοχή μας στην περιφέρεια ενός τροχού που περιστρέφεται, ζαλιζόμαστε, αν όμως το μάτι μας εστιάσει στο κέντρο, τότε έχουμε  μια τέλεια αίσθηση σταθερότητας, όσο γρήγορα και αν περιστρέφεται ο τροχός. Όταν λοιπόν, στο πεδίο του Καρκίνου, ευθυγραμμιζόμαστε με την εξωτερική δύναμη του Η, αυτό σημαίνει ότι ελπίζουμε πως θα βρούμε ασφάλεια μέσα από θέματα όπως το σπίτι, η οικογένεια, η παράδοση ή οι θεσμοί. Αλλά όλες οι εξωτερικές μορφές (συμπεριλαμβανομένης και της δική μας προσωπικότητας) είναι σε μια κατάσταση ροής και στο τέλος συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει σημασία σε ποια μορφή θα βρούμε τον εαυτό μας γιατί τελικά όλες οι μορφές γίνονται δυσάρεστες, ακατάλληλες ή απλά καταρρέουν. Σε κάποιο σημείο της αναζήτησής μας για σταθερή και διαρκή βάση, αναγνωρίζουμε τη ματαιότητα του να ψάχνουμε έξω από τον εαυτό μας και μέσα στις υπάρχουσες εξωτερικές δομές (εξωτερικό Η). Το μάθημα στο πεδίο του Καρκίνου είναι να κοιτάξουμε μέσα μας και να καλλιεργήσουμε ένα ''δέντρο σταθερότητας" που έχει τις ρίζες του στον πυρήνα της ψυχής μας, αναπτύσσοντας έτσι μια εσωτερική δυνατή πανοπλία και ένα προσωπικό κάστρο που δεν ταράζεται από τις εξωτερικές αλλαγές.

Λέων (ΙΗ)

Ο  Υιός φωτίζει την Κόρη και αυτή αντανακλά το Φως μέσα στο σκοτάδι της Μορφής όπως η Πανσέληνος στον ουρανό της νύχτας. 

Αυτός ο ζωδιακός χώρος είναι μια μικρογραφία του κατακόρυφου άξονα Πάνω-Κάτω και αντιπροσωπεύει ένα κανάλι που θα πρέπει να ανοίξει μεταξύ προσωπικότητας και ψυχής προτού οι εσωτερικές δυνάμεις του Πατέρα και της Μητέρας μπορέσουν να ολοκληρώσουν πλήρως την ένωσή τους. Στο ζώδιο του Λέοντα, η Ψυχή διδάσκει την Προσωπικότητα να συγκεντρώνεται και να συνειδητοποιεί τον εαυτό της αντί να επικεντρώνεται υπερβολικά στις προσωπικότητες των άλλων ανθρώπων.  Η εσωτερική αρχή της Ψυχής διαλύει την ψευδαίσθηση της αγάπης για την ίδια την Προσωπικότητα και θυμίζει στο άτομο ότι  η αληθινή προσωπική εκπλήρωση και ικανοποίηση μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την ξεδίπλωση του εσώτερου εαυτού. Όταν ταυτιζόμαστε υπερβολικά με το δεύτερο Η (εξωτερικός εαυτός) τότε μπορεί να ταυτίσουμε και να συνδέσουμε τον αληθινό μας εαυτό με τις μορφές που δημιουργούμε και να επηρεαζόμαστε πολύ από τις αντιδράσεις αυτών των μορφών που δεν είμαστε εμείς. Αν για παράδειγμα ο στόχος ενός καλλιτέχνη γίνει μόνο το να ικανοποιεί το κοινό του (εξωτερικό Η), τότε μπορεί να χάσει την επαφή του με τη δημιουργική σπίθα που υπάρχει μέσα του (εσωτερικό Ι). Με άλλα λόγια, στο πεδίο του Λέοντα το μάθημα που έχουμε να καταλάβουμε είναι το να μην παρασυρόμαστε από τις συναισθηματικές ανάγκες και ανασφάλειες της δικής μας προσωπικότητας ή από τις αντιδράσεις της προσωπικότητας του ατόμου ή των ατόμων που θέλουμε να εντυπωσιάσουμε. Αυτό θα το πετύχουμε όταν συνειδητοποιήσουμε την αξία της ίδιας της δημιουργικής διαδικασίας, η οποία πηγάζει από την ανθρώπινη ψυχή (Ι).  Οι μορφές που εκδηλώνονται (Η) κατά τη διαδικασία της δημιουργίας δεν είναι το ποθούμενο και πρέπει να θεωρηθούν ως εφήμερα αντικείμενα ομορφιάς, όπως τα άνθη ενός λουλουδιού.

Παρθένος (ΗΗ)

Η σχέση της Μητέρας με τον Εαυτό της.

Στο πεδίο της Παρθένου, η Μητέρα εξασφαλίζει ότι η εξωτερική εκδήλωσή της στο φυσικό, αστρικό και νοητικό περιβάλλον διατηρείται σε μια υγιή και γόνιμη κατάσταση. Εξασφαλίζει ότι η φύση της μορφής που παίρνει είναι ευχάριστη για τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι η μορφή της είναι κατάλληλη και αποτελεσματική για τη δημιουργικότητα της εσωτερικής όψης του Πατέρα. Επειδή είναι ένα μικροκοσμικό κύτταρο στο σώμα της, από τη βούληση της Μητέρας η πτυχή της Προσωπικότητας παρακινείται και τροφοδοτείται να καλλιεργήσει τις δικές της φυσικές ιδιότητες και να συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη του ευρύτερου ανθρώπινου περιβάλλοντος. Στην Παρθένο θα πρέπει να συνδεθούμε συνειδητά με τη θεία πρόθεση της Μεγάλης Μητέρας (πρώτο Η) εναρμονίζοντας τις γήινες δραστηριότητες και υπηρεσίες μας (δεύτερο Η) με το θείο θέλημά της. Όταν έχουμε ευθυγραμμιστεί μόνο  με το εξωτερικό Η έχουμε την τάση να συνδεόμαστε υπερβολικά με την ήδη υπάρχουσα εκδήλωση της Μεγάλης Μητέρας και δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι αυτή εξελίσσει σταδιακά τον εαυτό της προς την κοσμική τελείωση και επομένως πρέπει να υποβάλλεται σε περιοδικούς μετασχηματισμούς. Μπορεί λοιπόν, να έχουμε την τάση να καθηλωνόμαστε σε μια εικόνα τελειότητας που βλέπουμε ως ιδανική και τελική, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιορισμένη από το στενό πλαίσιο της ανθρώπινης αντίληψης.  Μπορεί να φοβόμαστε την αταξία και το χάος επειδή όμως αγνοούμε την πραγματική φύση, τη δύναμη και τον σκοπό της Μεγάλης Μητέρας. Χρειάζεται να αποδεχτούμε το γεγονός ότι ο λογικός νους δε μπορεί να συλλάβει την θεία τάξη. 

Ζυγός (ΥΗ)

Ο Πατέρας κινείται προς τη Μητέρα.

Στον τρισδιάστατο κόσμο μας, η δημιουργική ένωση του Πατέρα με τη Μητέρα μπορεί να συμβεί σε τρία βασικά επίπεδα: στο σωματικό, στο αστρικό και στο νοητικό. Για να μπορέσει ο Πατέρας να γονιμοποιήσει αποτελεσματικά τη Μητέρα πρέπει η δημιουργική του ουσία (εσωτερικό Y) να διαβιβαστεί μέσα από τον ενοποιημένο Υιό με την Κόρη (εξωτερικό Ι-συνείδηση και εξωτερικό Η-μορφή). Όσο λοιπόν εξελίσσεται η συνείδησή μας στο πεδίο του Ζυγού, τόσο περισσότερο συμμετέχουμε σε υψηλότερες μορφές δημιουργικής ένωσης. Ένα μέρος της δημιουργικής ουσίας του Πατέρα υπάρχει μέσα σε κάθε ανθρώπινη ψυχή και μπορεί να επηρεάσει το φυσικό περιβάλλον, δηλαδή τη Μητέρα. Ο Ζυγός αποτελεί μια μικρογραφία του οριζόντιου άξονα Ανατολής-Δύσης. Ο ρόλος του Ζυγού είναι να διευκολύνει τη δημιουργική ένωση του εσωτερικού Υ με το εσωτερικό Η. Αυτή η ένωση είναι προορισμένη να συμβεί μέσω μιας συντονισμένης, δημιουργικής ανταλλαγής που πάλλεται και εξαπλώνεται μέσω της συλλογικής ανθρωπότητας. Στο πεδίο του Ζυγού όμως, οι περισσότεροι από εμάς προσδιορίζουμε τον εαυτό μας μέσα κυρίως από την όψη της Μητέρας (εξωτερικό H) και υιοθετούμε μια δεκτική ή υποτακτική στάση. Επιδιώκουμε να εκπληρώσουμε τις επιθυμίες της προσωπικότητάς μας και της προσωπικότητας των άλλων γύρω μας. Έτσι όμως η δημιουργική αρχή του Πατέρα (εσωτερικό Y) δεν είναι σε θέση να μπει στη ζωή μας και ως εκ τούτου, η Μητέρα (εξωτερικό Η) μπορεί να εμφανίσει μόνο μια επιφανειακή ομορφιά αφού στερείται το βάθος και τη δύναμη του πνεύματος του Πατέρα.

Σκορπιός (ΙΗ)

Ο Υιός προσεγγίζει τη Μητέρα.

Η ανθρώπινη ψυχή (εσωτερικό Ι) επιθυμεί να διεισδύσει, να γνωρίσει και να κατανοήσει το σκοτάδι που συγκαλύπτει το φως της. Πρόκειται για ένα βιωματικό ταξίδι στη σκοτεινή και άγνωστη υλική σφαίρα με σκοπό να γίνει η αποκατάσταση της Ύλης. Πρώτα, η ψυχή εργάζεται ώστε να φέρει την ύλη πιο κοντά στον εαυτό της, δηλαδή στο όχημα της προσωπικότητας και στη συνέχεια είναι σε θέση να εμπλακεί σε μια ευρύτερη διαδικασία λύτρωσης. Στο πεδίο του Σκορπιού, οι πόροι της ανθρώπινης ψυχής (εσωτερικό Ι) αξιοποιούνται και με θεία καθοδήγηση χρησιμοποιούνται παραγωγικά μέσα στο σώμα της Μητέρας Γης, αν και αρχικά ο Σκορπιός δίνει έμφαση στο υλικό αποτέλεσμα των κόπων του (εξωτερικό Η). Οι ψυχολογικοί φόβοι και ο τρόπος που έχουμε διαμορφωθεί από τη μάνα και το περιβάλλον μάς κάνουν να αγωνιούμε, να μας απασχολεί το να αυξήσουμε τα υλικά μας υπάρχοντα, να μεγιστοποιήσουμε το δυναμικό μας και να ανησυχούμε για την πιθανότητα οικονομικής ζημίας, αγνοώντας τις επιθυμίες της ψυχής μας. Με άλλα λόγια, συγκεντρωνόμαστε σε θέματα ασφάλειας και υλικού κέρδους με αποτέλεσμα η προσωπική μας δύναμη και ενέργεια να  καταλήγει να διοχετεύεται προς την επίτευξη αυτών των σκοπών. Όταν η έμφαση όμως μετατοπίζεται στον πρώτο όρο της καμπαλλιστικής εξίσωσης του ζωδίου (εσωτερικό Ι) επιτρέπουμε στην ψυχή μας να μας καθοδηγήσει στη διαχείριση της προσωπικής μας ενέργειας και δεν έχουμε άγχος για να δούμε απτά αποτελέσματα (εξωτερικό H). Οι υλικές ανταμοιβές αποκτούν δευτερεύουσα σημασία και γίνονται δεκτές ως δώρο από τη Μεγάλη Μητέρα (εξωτερικό H). Συνειδητοποιούμε ότι ο σκοπός της ψυχής μας είναι δυνατόν να επιτευχθεί μόνο ακολουθώντας την πνευματική διαίσθησή μας και αφήνοντας πίσω τον φόβο της φτώχειας, της απώλειας και του θανάτου.

Τοξότης (ΗΙ)

Η Μητέρα καλλιεργεί Σοφία στον Υιό μοιραζόμενη μαζί του τη Γνώση.

Η αρχή της Μητέρας (Η) επεκτείνει και εμπλουτίζει την ενέργεια της ψυχής (Ι).  Αυτό το πετυχαίνει με το να εκθέτει συνεχώς την ψυχή σε νέες εμπειρίες που πηγάζουν από τη σφαίρα της Μορφής και η επιρροή της στοχεύει στον ανώτερο νου  και τη διαίσθηση. Το μάθημα και ο σκοπός στο πεδίο του Τοξότη είναι να επεκταθεί η ψυχική συνείδηση, ενώ στο πολικό πεδίο του Διδύμου ο σκοπός ήταν να επεκταθεί η συνείδηση γύρω από τον εαυτό. Όταν η έμφαση δίνεται στο εσωτερικό Η (Μεγάλη Μητέρα), τότε ο Τοξότης επιδιώκει να κατανοήσει τον καθολικό χαρακτήρα της ζωής και της εμπειρίας. Αναζητά τους θεμελιώδεις νόμους που κρύβονται πίσω από τον κόσμο της εκδήλωσης και επιδιώκει την εμπειρία και τη γνώση του πολλαπλού και συνεχώς επεκτεινόμενου σώματος της Μεγάλης Μητέρας, η οποία τον βοηθάει  κατευθύνοντάς τον σε πεδία έρευνας που είναι κατάλληλα για τον συγκεκριμένο σκοπό της ψυχής του και το επίπεδο της συνείδησής του. Ο απώτερος στόχος είναι η ολιστική αντίληψη της ζωής. Όταν η έμφαση δίνεται στο εξωτερικό Ι, τότε ο Τοξότης ενδιαφέρεται και εστιάζεται σταθερά στη γνώση που προκύπτει από μια συγκεκριμένη άλλη προσωπικότητα ανθρώπου. Με άλλα λόγια, σε αυτή την περίπτωση ο Τοξότης γίνεται πιστός ακόλουθος και οπαδός του σύστημα πεποιθήσεων κάποιου άλλου και αποτυγχάνει να ανοίξει το μυαλό του σε εναλλακτικές προοπτικές που μιλάνε προσωπικά και βαθύτερα στον ίδιο. Αυτό είναι αποτέλεσμα προσωπικής ανασφάλειας και προσκόλλησης στο εγώ και αποτρέπει την επέκταση του νου με τελικό αποτέλεσμα τη φυλάκιση της συνείδησης μέσα από αυτοεπιβαλλόμενες περιοριστικές νοητικές δομές.

                                                                       

Αιγόκερως (ΥΙ)

Ο Πατέρας δίνει την κληρονομιά του και την ευλογία του στον Υιό ο οποίος αποκτά την εξουσία του Πατέρα. 

Η σύνδεση μεταξύ της αρχής του Πατέρα (δηλαδή τη Μονάδα) και της Ψυχής εγκαθιδρύεται διατηρείται μέσω της δημιουργικής θέλησης που καίει στην καρδιά. Η Μονάδα τελικά θα καταφέρει να υπερισχύσει στη ζωή του ατόμου, αφού προηγηθεί η ολοκλήρωση της εξέλιξης της πτυχής της Προσωπικότητας. Στο πεδίο του Αιγόκερω, η επιρροή της ψυχής (Ι) είναι αντικατασταθεί από το πνευματικό δυναμικό της αρχής του Πατέρα (Y).  Η πρόκληση σε αυτο το ζώδιο είναι να  μπορεί να μας υποκινεί ένας ανώτερος πνευματικός σκοπός (εσωτερικό Y) και να εμποτίζει τη ζωή με μεγαλύτερο και βαθύτερες έννοιες, σε αντίθεση με το να καθοδηγούμαστε αποκλειστικά από τις δημιουργικές επιθυμίες της ψυχής (εξωτερικό Ι). Αν η προσοχή μας είναι κυρίως εστιασμένη στη σφαίρα της προσωπικότητας (Ι) τότε η δημιουργική μας εργασία τείνει να εκφράσει κάτι από την ποιότητα της ψυχής μας, αλλά από τη στιγμή που εστιαζόμαστε στο εσωτερικό Υ το έργο μας διαπερνάται από μια ενέργεια που δίνει βαθύτερη αίσθηση του σκοπού. Φεύγουμε δηλαδή από το εξελικτικό στάδιο που έχει να κάνει με την εκδήλωση της προσωπικής ποιότητας (κατι που είναι δικαιωματικό εξελικτικό καθήκον του Λέοντα και γενικότερα του σταθερού σταυρού) και κάνουμε το επόμενο βήμα.

    

Υδροχόος (ΙΙ)

Ο Υιός ενώνεται με τον Υιό σε πνευματική συντροφιά. Η ενοποίηση των ψυχών για τον κοινό σκοπό του ανώτερου δημιουργού.

Αυτή η ένωση υπάρχει στα εσωτερικά επίπεδα, αλλά δεν είναι εμφανώς εκδηλωμένη στο φυσικό επίπεδο μέχρις ότου η πτυχή-προσωπικότητα κάθε μέλους της ομάδας περάσει από την εξελικτική διαδικασία. Η ενέργεια που συνδέει μαγνητικά τις ψυχές είναι η ενέργεια της Αγάπης και της Σοφίας. Στο πεδίο του Υδροχόου, ο κύριος στόχος μας είναι να συνειδητοποιήσουμε τις εσωτερικές-πνευματικές σχέσεις που υπάρχουν και συνδέουν όλα τα μέλη της ομάδας. Έτσι λοιπόν πρέπει να αναπτύξουμε και να λειτουργούμε τη συνείδηση της Ψυχής (εσωτερικό Ι) και να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να οδηγηθεί μέσα από αυτήν σε σωστές σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους (εξωτερικό Ι) με τους οποίους μοιραζόμαστε τον κοινό σκοπό της ομάδας στην οποία ανήκει η ψυχή μας. Η πρόκληση του Υδροχόου είναι να αντισταθεί στην προσκόλληση με άλλες ψυχές (εξωτερικό Ι) που θαυμάζει ή που του ενισχύουν την αίσθηση του εγώ ή της αυτοαξίας.  Η έντονη προσκόλληση μπορεί να οδηγήσει στον περιορισμό μέσα σε μια ομάδα-κύκλο πνευματικά ακατάλληλων ατόμων για την εξέλιξη.

Ιχθύες (ΗΥ)

Η Μητέρα που κινείται προς τον Πατέρα και τον αγκαλιάζει.

Η θεϊκή αρχή της Μορφής διαμορφώνεται μέσα σε σχήματα και σχηματισμούς ακριβώς για να φιλοξενήσει την δημιουργική ενέργεια του Πατέρα. Κάθε μορφή που παίρνει είναι ένα μαγνητικό ενεργειακό πεδίο που μέσα σε μια δημιουργική ένωση δονείται, ελκύει και ελκύεται προς την κατεύθυνση του δημιουργικού σπόρου της Μονάδος. Όταν ολοκληρωθεί η δημιουργία, η Μορφή διαλύεται και επιστρέφει πάλι στην στοιχειακή της κατάσταση ενώ η δημιουργική ενέργεια απελευθερώνεται από αυτό που την περιείχε. Η αρχή της Μητέρας χρησιμεύει ως πόρος για να βοηθήσει την αρχή του Πατέρα στη διαδικασία της Δημιουργίας. Στο πεδίο των Ιχθύων, χρειάζεται να κάνουμε έναν πολύ λεπτό συντονισμό με τη Μητέρα καθώς αυτή κινείται στο κάλεσμα του Πατέρα για Δημιουργία, ενώ στο πεδίο του Ζυγού τα πράγματα είναι αντίθετα. Ο Πατέρας χρειάζεται τη Μητέρα γιατί αυτή του παρέχει τα υλικά που είναι απαραίτητα για να μπορέσει να εκδηλωθεί υλικά η δημιουργία του. Έτσι στους Ιχθύς είμαστε πρέπει να είμαστε όπως το εσωτερικό Η, δηλαδή ουσιαστικά παθητικοί και δεκτικοί, συνδεδεμένοι με την αρχή της Μεγάλης Μητέρας που  λειτουργεί σε συμφωνία και αρμονία με τους δημιουργικούς σκοπούς του Πατέρα (εξωτερικό Y). Η επιτυχία έρχεται καθώς αναπτύσσουμε μια διαισθητική επίγνωση της θείας παρουσίας της. Πρέπει επίσης να αναπτύξουμε την επίγνωση της συγχρονικότητας, την οποία χρησιμοποιεί συνεχώς η αρχή της Μητέρας και να μάθουμε να ερμηνεύουμε σωστά τις συμβολικές μορφές μέσω των οποίων εκδηλώνεται παντού στον κόσμο γύρω μας. Είναι σημαντικό να μην προκαταβάλουμε τη θεϊκή δημιουργική διαδικασία ενεργώντας πρόωρα.  Αυτό μπορεί να συμβεί όταν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε βίαια ( εξωτερικό Y) μια πραγματικότητα που θεωρούμε ότι είναι σκόπιμο, αλλά που τελικά αποδεικνύεται ότι είναι μια ψευδαίσθηση.  Πρέπει να μάθουμε να αισθανόμαστε την παρουσία της Μητέρας (H) και να της επιτρέψουμε να αποκαλύψει στη διαίσθησή μας την πιο κατάλληλη διαδρομή για την υλοποίηση του σκοπού του Πατέρα (Y). Η ζωή μας πρέπει να γίνει ως ένα δοχείο (εσωτερικό H) τέλεια δεκτικό στην θεϊκή καθοδήγηση και αφιερωμένο στο μεγάλο έργο της Δημιουργίας. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην περιοδική αστρολογική επιθεώρηση NewAgeAstrology Magazine, τευχος 8 με την θεματική ενότητα-αφιέρωμα: Το Αρχέτυπο του Ζωδιακού.

Την παρουσίαση του άρθρου μπορείτε να την παρακολουθήσετε στο ακόλουθο απόσπασμα